Total Pageviews

Powered by Blogger.

Blogger templates

Search This Blog

Archive for December 2013

සඳ දිය දෝත දහ හත

ඔබයි මමයි....

මා, මගේ ලොව තනි වුවත්...
ඔබට, ඔබේ ලොව තනිවිය නොහැක..
මන්ද,
ඔබ අඳුරු සිසිවත නම්
මා එහි සාමුව සේ එළිය ගෙනෙම්..
ඔබ සුසිනිඳු මලක් වී නම්
මා එහි සුවඳ රොදක් වෙම්..
වැලිකතර ඔබ නම්
දිය උල්පත මා වෙම්..
ඔබේ සෙනෙහස මගේ නම්

මගේ දිවි පුදන්නම්..

සඳ දියෙන් දෝත දහසය

ඔයා...

ජීවිතේ ගැන
මොකක්දෝ ගැඹුරු දෙයක් ඔයා,
ඔයාගෙ ඇස් දෙකෙන් කිව්වා...
ඔයා කතා කරන වචන වලින්
ඔයා හිතපු ගැඹුරු දේවල් පෙනුණෙ නෑ..
ඒත්...,
නැවතිල්ලලෙ ඔයා ගැන හිතපු මට තේරුණේ,
ඔයාගෙ නියම ස්වරූපෙ
ඒ ඇස්වලවත්, වචන වලවත්
තිබුණෙ නෑ කියලා....
දන්නවද ඇයි කියලා.....
ඔයාගෙ ඔය අඩන හිත හංගගෙන,
ඔයා ලෝකෙට පෙන්නුවෙ
දරුණු හිතක්....

ඔයාගෙ හිත මං කියෙව්වා...

සඳ දිය පළෙස් වන දිය දෝත

නොදැනුනාට කම් නෑ
රසාස්වාදය සංගීතයේ
ඇසේනම් මට, ඔබේ හඬ...
නොපෙනුනාට කම් නෑ
වණ්වත් මල් වල මිහිර
රැඳේනම් ඔබෙ රුව
මගේ දෑසේ..
නොලැබුණත් මා හට
නොඉල්ලමි කිසිවකුගෙන්,
කිසිවකුත්, කිසිදිනෙක...
ඒත් ඉල්ලමි ඔබෙන් නම් මම


ඔබේ පිවිතුරු ආදරේ...

සඳ දිය දෝත දාහතර වන දිග හැරැම

පුංචි සමනළයෝ...

සෙනෙහසට සෙනෙහසක් එක් කළ
පුංචි සමනළයා ඔබයි මගේ...
හද නමැති මල් උයන
ඔබයි මගේ හැඩකළේ..
පියාඹන්න ඇති තරමක්
රොන් උරමින් මල් අතරේ...
අඩනවා මං ගියොතින් නම්,
උයන අතෑරලා මගේ..
එන්න දෙන්නෙනම් නෑ ආයෙම
කාටවත්ම

මල් උයනට මගේ...

සඳ දිය දෝත දහතුන

අහිමි සුවඳ.....

සුවඳ දැනී පුංචි මලක
මා ගිය කල සුවඳ දිගේ..   
පිනි බිඳුවක් වැනි කඳුලක්
දඟකම් කළා නෙතේ..
සිතිනුත් පැතුවා
කර ගන්නට ඒ මල මගේ..
එසැණින් දුටුවා
මලට පෙම් කළ
පිංවත් බඹරා
මල් උයන්තෙරේ.....
සමාවදෙන්නම් පුංචි මලේ
මල් සුවඳ මට නොදී

ඔහුට පිදුවාට....

සඳ දිය දෝත දෙළස්වන දිගහැරුම

දුකම පමණක් දැනේවී..

සිතින් සිතන්නටත්
නොහැකිතරම් දුර,
ගියා ඔබ මගෙන් වෙන් වී...
ගෙනෙන්නට එපා ඔබ මට
නැවත ඔබේ සෙනෙහස...           
කදුළැල් දෙකොපුල් සිඹීවී...
ආදරෙන් කියන්නම්,
එන්නෙපා ආයෙම
රුදුරු මගෙ දිවියට
දුකම පමණක් දැනේවී...
කළේ ඔබ නපුරුකම
අහිංසක මගෙ හිතට
දරාගන්නට නොහැකි දිනයක..

මමත් දිවියෙන් සමුගනීවී....

සඳ දිය දෝත එකෙළහ

පුංචි කදුළ......

නිශා ඉම්තෙර මා වූ සද,
හිත් පහන් කළ සරා සද
ඔබම විය....
උදක පොදක සිසිල නොදුටු
දැවෙන කතර මා වූ සද,
එකතරට සිසිල ගෙනා
පිනි බිංදු ඔබම විය...
සොයා ගිය සෙනෙහසට
සෙනෙහසක් එක් කළ
නෙතේ රැදුණු පුංචි කදුළ
අද මගේ වෙලා...
දෙනෙත පුරා රැදී ඉන්න...
හැමදාම ඒ කදුලට
මං ආදරෙයි....

සඳ දිය දෝත දහය

පුරා දස වැන්නක් මා සමඟ නිබද රැදි නුබට තුති මල්

මලගම් ගිය අමාවකේ
සඳ නැති රැ තරු ගනින්න
සුරංගනා සිහින පමණි
නුඹ නැත අද මට දකින්න
හිරු කිරණින් එළිය අරන්
මගේ ලොවට සදක් වෙලා

නුබ එනවද මං බලන්න

- Copyright © සඳ දියෙන් දෝතක් - Skyblue - Powered by Blogger - Designed by Johanes Djogan -